Koh Kood

...of in de volksmond ook wel Ko Kut (goeie naam voor een stripheld) genoemd, zijn we nu enkele dagen. E C H T nog ongerept paradijselijk. Eenzame stranden, nog heel weinig toeristen en het eiland telt maar zo'n 2.500 eilanders. Het eiland is niet klein, net zoeiets als Koh Chang qua grootte maar dus beduidend rustiger. De meeste mensen leven de opbrengsten van rubber of cocos plantages, en er is een klein heel authentiek vissersdorpje aan de oostkant van het eiland (geen toerist te bekennen).

Voordat we naar Koh Kood afreisden hebben we op Koh Chang nog een olifanten-opvang-centrum bezocht. Mette moest en zou op een olifant rijden ("ik wil later een boerderij met paarden en olifanten...") dus die droom zou in vervulling gaan! Eigenlijk waren we wat sceptisch tegenover het 'olifantentoerisme', er gaan heel wat slechte voorbeelden rond op internet van 'foute' exploitatie, met name in Noord Thailand. Na wat research kwamen we erachter dat deze opvang voor olifanten er juist voor is om deze beesten een goed leven en goede oude dag te geven, en ze een natuurlijke plek te geven in het nationaal Landschapspark dat Koh Chang voor het grootste gedeelte is. Een klein onderdeel om de zorg en levensondehoud van deze enorme beesten (een olifant eet zo'n 300-400 kg per dag) wordt gefinancierd door de 'jongere' olifanten te laten berijden door de jungle.

Dus... vooruit dan maar! Mette stond al op springen vroeg in de ochtend. Maar wie gaat bij wie? Na een bijzonder geslaagde kameeltoer met z'n vader in Egypte ("jongen,... je vader reed vroeger een Kawa Z1000, die kan overal op rijden...") wilde Monsi graag weer met vaders in het zadel. Check! De dames namen een eigen olifant en het moet gezegd Worden; voor een Aziatische olifant was die echt gigantisch; de koningin van het olifantenpark.

Het was echt bijzonder leuk. Een mooie rit door de jungle leidde naar een grootte poel waar de olifanten afgezadeld werden en lekker mochten badderen. En wat een geluk; er mocht mee gebadderd worden! Reetje had al een grote jumbo-bolus voorbij zien drijven dus die bedankte vriendelijk voor de eer, maar de dames en Monster bestegen de grootste olifant al vol overgave; zonder zadel! Mons zat eerst stoer voorop op het hoofd van de olifant maar toen deze een hap lucht nam om naar de bodem te duiken was dat plots wat minder leuk; krijsend zat hij met het water tot de kin terwijl de olifant triomfantelijk onder water luchtbellen toeterde. Binnen een wip zat Mons achterop. Weer terug in het kamp mochten de olifanten gevoerd en geaaid worden, ook erg leuk.

De volgende dag gingen we richting de zuidkant van het eiland om daar de boot te nemen naar onze volgende stop; Koh Kood. Dit na afscheid te hebben genomen van Zweedse Henrik & Ninna met hun kinderen, die zouden nog enkele dagen blijven en dan naar Koh Mak gaan. Linge en Elina wisselden adressen uit en Henrik & Raymond ook, want met een paar koude Changetjes aan het strandbarretje werd in een uurtje een schetsontwerp gemaakt voor de ver- en uitbouw van hun huis de avond tevoren. Eea moet alleen nog even uitgewerkt worden en in de maat gezet, dat is dan weer goed voor 24 flessen goede wijn, de gage voor de vrouw van de ontwerper...;-)

Ditmaal besloten we voor de bootreis voor de snelle variant te kiezen in plaats van meteen overvolle vissersboot; de SPEEDboot! WOW... Monsi zag het al helemaal zitten. Maar de dames wilden graag een uurtje eerder in het plaatselijke vissersdorpje zijn, om nog even wat te sjoppen. De speedboot verbindt Koh Chang met Koh Mak en daarna Koh Kood. Koh Mak is een relatief klein elandje met relatief minder toerisme dan Koh Chang. Mooie resorts kwamen voorbij tijdens de trip zo langs de kustlijn. De eerste stop op Koh Kood zou ons verblijf zijun; Bann Makok (www.bannmakok.com).

Het verblijf heeft maar 8 huisjes die met steigers aan elkaar verbonden zijn. Het ligt aan een rivier, 10 minuten kanoen (krijg je erbij) van een paradijselijk strand. Sara had dit opgespoord en het is echt prachtig; heel wat anders dan waar we verbleven op Koh Chang. Geen overdadige luxe, (nep)gouden kranen, bubbelende pool, maar een heel persoonlijke en huiselijke sfeer in een verblijf op palen hangend over de rivier. Het gehele verblijf heeft een duidelijk eco-karakter, en het is bijvoorbeeld geheel gemaakt van hergebruikte materialen; oude deuren, ramen, details als sloten, handvaten etc. Piet Hein Eek eat your heart out, alle huisjes zijn van sloophout gemaakt, prachtig! We verblijven hier in 2 kamers die met een halletje over het water verbonden zijn; de kids wilden bij elkaar, prima! Een klein leuk restaurantje met terras over de rivier completteerde het geheel. Sara merkte direkt dat de omgeving behoorlijk natuurlijk is want toen ze met Linge de kids-kamer bekeek, viel haar oog op een enorme hagedis die een pose had aangenomen op de wand van de badkamer; Voque! Gelukkig had Linge 'm niet gezien, pfff.

Hier op Koh Kood zijn we echt 'geland' en diep, heeeel diep in de zlippermode afgedaald... Geen verleiding van 'het moeten sjoppen', geen verkopers op hetr strand van reisjes, vrucht, armbandjes, of andere waren. JUST LAID BAAAAACK (zippin' on gin & juice, of in ons geval overheerlijke Caipirinha's).
We vullen onze dagen met kanoen over de rivier en naar het strand, zandkunstwerken maken, Robinson-hutjes van palmbladeren bouwen, zwemmen, schelpen zoeken, snorkelen, cocosnoten kraken, ...zucht..., wat een leven!
We hebben natuurlijk ook nog wat dingen 'ondernomen' (jawel!). Zo zijn we door de jungle gewandeld naar een klein watervalletje met een bijzondere attractie: fish-spa! Haha, echt fantastisch; voor degenen die tegen gekietel tussen de teentjes kunnen in ieder geval. In de poel van de waterval scholen honderden kleine visjes die bij het aanzien van een kalknagel, eeltbul of hamerteen het direkt op een eten zetten... Hihiiii! Die Fransozen die naast Reetje plaatsnamen om het kaas tussen de tenen te laten eten door de visjes, zitten nu waarschijnlijk nog met een piep in de oorschelp (ikkandaarniettegenhe). Gilluuu! Wonder boven wonder kon Monsi het uitstaan, die heeft echt heeeele zachte voetjes nu.

De laatste dag vandaag zijn we met onze eigen taxichauffeur rondgereden over het eiland. Zo zijn we naar het vissersdorpje gegaan aan de oostkant van het eiland; en klein dorpje geheel gebouwd op palen. Echt leuk! Indrukwekkend ook (mn voor de kinderen) om daar de kinderen te zien die met hun hele familie in een schuur op palen op het water wonen... Tot onze verbazing vonden hier op de kop van het eiland ook een enorme gouden Buddha die de baai overwaakt. Hier de eerste monnikken ontmoet, eentje op wel een hele bijzondere manier; met een gigantische veiligheidsbril en dito grasmotorzaag het riet beslechtend.
Onze chauffeur die we voor de hele dag hadden 'geboekt' sprak totaal geen Engels dus af en toe was er wat verwarring over hetgeen we wilden bezoeken, maar gelukkig voor ons troffen we de meest geduldige man achter het stuur, no worries! Een heerlijke lunch bij een restaurant op het strand werd afgewisseld met zwemmen, shakejes drinken en in een strand lounchehoek hangen. Op de weg terug kwamen we nog langs wat rubberplantages, over slow-production gesproken... mooi.

Nu zitten we dus de laatste avond in de 'living' van Bann Makok en morgen reizen we weer verder. Morgen nemen we eerst de s l o w boat naar het vasteland om darna met de bus naar Trat te reizen. Daar zullen we een nacht midden in het stadje wonen (goeie nachtmarkt is ons verteld) waarna we overmorgen via Bangkok naar Luang Prabang in Laos zullen vliegen. Zin an!!!! Luang Prabang staat al heeeel lang op mijn verlanglijstje, het hele stadje is Unesco monument en er is enorm veel te zien. Vanuit Luang Prabang zullen we wat andere avonturen ondernemen waarvan een driedaagse trekking door de jungle en over de rivier waar we bij lokale families zullen wonen en leven, wel de meest avontuurlijke lijkt. We gaan het allemaal meemaken!

Leuk dat jullie ons volgen, ook bijzonder leuk dat jullie reacties schrijven. We proberen in onze verslagjes ernaar te verwijzen.

Och Vera; förlåt att vi inte skriver på Svenska, hoppas du kan hänga med tack vare Google translations...

Doehoei! SRLMM